|
İnsan olmak
İkilik kinini içimden atıp
Özde ben bir insan olmaya geldim
Taht kuralı ariflerin gönlünde
Sözde ben bir insan olmaya geldim
Serimi meydana koymaya geldim
Meğerse aşk imiş canın mayası
Ona mihrap olmuş kaşın arası
Hakkın işlediği kudret boyası
Yüzde ben bir insan olmaya geldim
Bütün mürşitlerin tarif ettiği
Sadıkların menziline yettiği
Evliyanın enbiyanın gittiği
İzde ben bir insan olmaya geldim
Ben de bir zamanlar baktım bakıldım
Nice yıllar bir kemende takıldım
O aşkı mecazla yandım yakıldım
Közde ben bir insan olmaya geldim
Süregeldim aşk meyini içerek
Her bir akı karasından seçerek
Varlık dağlarını delip geçerek
Düzde ben bir insan olmaya geldim
Gör ki Nimri Dede şimdi neyleyip
Gerçek aşk her yönüyle söyleyip
Her türlü sefaya veda eyleyip
Sazda ben bir insan olmaya geldim
Nimri Dedenin bu sözleri Arif Sağ'ın harika yorumuyla bütünleşip insanı bir kez daha başka duygulara, düşüncelere, sorgulamalara, hesaplara, aşamalara götürüyor.
İnsan olmak sıfat itibariyle, surette insan olmak değildir. Kinini içinden atıp, ikiliği aradan kaldırıp, gönüllerde taht kurarak ve bunun için gerekirse serini meydana koyarak insan olmaktır.
Aşk olmadan olmaz. Aşk mayadır. Mayasız olan yarım ve eksiktir. Gerçek aşk, Hakka ve hakikate duyulan aşktır. Diğer aşklar bu aşkın gölgeleri olarak gerçek aşka hizmet ettikleri oranda anlamlı ve değerlidir.
Aşk ile yola çıkıp gerçek manada insan olmak isteyenler her nesnede Hakkın kudret boyasını görebilirler. Bütün mürşitlerin, pirlerin, yolu sürmüş olanların tarif ettiği aslında budur. İnsan olmak ve insan olmaya davet.
Canın batin alemden zahire aleme çıkıp bedenleşmesinin amacıda budur; insan olmak.
İnsan bütün varlıkların en değerlisi, en üst aşamasıdır. Eşref-i mahluktur.
Bilinç olarak, gerçekleşmiş olarak, Nimri Dedeninde belirttiği gibi s”özde, özde, yüzde, izde, közde...” yani bir bütün olarak, tam olarak insan olmak gerekmektedir. Bedenen insan olma, sıfat itibariyle insan olmak yetmiyor. Kemaleti tamamlayıp, ham ervahlıktan çıkarak kamil insan olmak, gerçek manasıyla insan olmak gerekiyor.
Bütün çalışma, çaba, emek, zahmet öz itibariyle bunun içindir. Kini atmak, ikiliği yani kötülüğü kendinden uzak tutmak, cümle varlığa sevgi ve hürmetle yaklaşmak; özcesi kendisini arındırıp, aklayıp, gelişimini tamamlayıp insan olmak en doğru olanıdır.
İnsan olup her yönüyle aşkı söyleyip, hatta aşkın kendisi olmak öyle kolay değildir. Pazarlıksız, korkusuz, tereddütsüz serini meydana koymak gerekiyor. Hatta serini meydana koymak bile yetmiyor. Aynı şekilde ruhunu da azap verici ateşlerde yakmaya hazır olmak gerekiyor. Öyle olunca Hallac-ı gibi, Nesimi gibi ve daha nice yol erenleri gibi her yönüyle gerçeğin kendisi, aşkın kendisi, insan olunur.
Remzi Kaptan remzi.kaptan@yahoo.com
|
